Shark!!!

Yes! We hebben het gehaald tot aan de kust!
Met ruim 1500 km op de teller zijn we nu in een plaatsje vlak boven Durban; Ballito. De afgelopen 3 dagen hebben we de Indische oceaan gevolgd, van Umzumbe naar Umkomaas en vandaag door naar Ballito.

In Umzumbe kampeerden we in de tuin van een echt surf hostel. Super gaaf, alles in het teken van zee & surf en het hek van de tuin leidde je het strand op. Wauw! Wat een droomplek! We kwamen er wat later in de middag aan, hebben lekker over het strand rondgestruind en bij het klaarmaken van het avondeten bleek al dat het contact tussen de gasten (we waren met 6 totaal) prima was. We hebben een erg gezellige avond gehad, spelletjes gespeeld, biertjes gedronken en reiservaringen en -tips uitwisseld. Een onwijs gezellige avond, waar we erg hebben genoten van het contact met anderen! Fijn!

De volgende ochtend twijfelden of we surfles zouden nemen, maar besloten dit uiteindelijk niet te doen. Door het slechte weer langs de kust was de zee heel ruig en de onderstroming sterk. De surfinstructeur van het hostel (een Backpacker uit Italië die via Australië hier terecht was gekomen, ofzo) adviseerde ons meer noordelijk te gaan surfen. De stranden zijn daar iets breder waardoor de golven wat rustiger breken en er liggen minder stenen in het water. En wie weet is het weer en de oceaan begin deze week ook wat rustiger. We deden lekker rustig aan en reden eind van de ochtend door naar het volgende dorpje. Ons doel van vandaag was om een plek te vinden waar Tom met haaien zou kunnen duiken. Brrrrr!
Al snel reden we Umkomaas binnen, een dorpje waar de borden "SHARKS!", "DIVE!" en "SEAFOOD!" je tegemoet schreeuwden. Oja, ongeveer 500 meter na deze borden stond ook nog "Welcome in Umkomaas, river of Dolphins". Hier zou het vast wel lukken om een shark cage avontuur te boeken!
Al snel hadden we het duikcentrum uit de lonely planet gevonden en nog geen 5 min later was Tom ingeschreven, hadden we een hotelkamer voor een goede prijs recht boven het duikcentrum en hadden we de hele middag 'vrij' :-) Morgenochtend om 7:00 zou hij te water gaan!
Ik wilde absoluut niet mee. Ten eerste vind ik het zielig voor de haaien (ik had gehoord dat ze allemaal hormonen enzo in het aas stoppen zodat ze lekker agressief worden en de kooi aanvallen), maar ten tweede eigenlijk ook omdat ik het gewoon doodeng vind. Alleen als ik al denk dat er haaien in de zee zitten durf ik mijn grote teen niet meer te water te laten. Laat staan mezelf er vrijwillig tussen te gooien! Tom vond het wel erg jammer dat ik niet mee zou gaan en er was wel een mogelijkheid om mee te gaan op de boot. Ik zou dan wel ook de volle mep betalen en een wetsuit aan krijgen, want nat zou ik wel worden. Toen we later de boot zagen, was ik niet meer zo zeker van mijn veiligheid op de boot: een rubber speedboot; hoe gaat dat je redden van een 6-15 meter lange Jaws??
's avonds aten we verse vangst in een seafood restaurant en gingen we op tijd naar bed in onze kamer met Beachview. Wonderbaarlijk genoeg kon ik niet echt in slaap komen.....

Haaiensnaaiers...
Om 6:00 ging de wekker; we moesten er echt aan geloven. We aten snel even wat en gingen naar het duikcentrum, waar we een klein formuliertje in moesten vullen (nummers in geval van nood, risico acceptatie....)
Daarna werden we in wetsuits gehezen en met z'n 10en achter in een jeep gepropt. De rubber boot op een karretje achter ons aan. Via een riviermonding crossten we dwars tegen de golven in de zee op! Super vet! Met de wind in mijn haren en in mijn achterhoofd dat ik tóch het water niet in ging, was het best een gave ervaring. Ik besloot de beste foto van Tom te gaan maken vandaag.
Na ongeveer een half uurtje de oceaan in gevaren te zijn, kwamen we bij Aliway Shoal, een van 's werelds mooiste duikplekken. Er lagen al een aantal snorkelaars in het water en tussen hen door zwommen wat vinnen.
Wacht, wat..??
... Jep, er lagen écht mensen gewoon in een wetsuit met een snorkels tussen de haaien te dobberen!! Het water was super helder en we konden de blacktip sharks gewoon zien zwemmen. Bizar, indrukwekkend, prachtig en doodeng tegelijk!
Onze kooi werd te water gelaten en al snel zat Tom als een van de eersten in de kooi. Onderweg was er een dame van 77 (!) mij aan het overhalen om ook gewoon te gaan, maar no way dat ze mij hier nog in het water lieten!
Tom was hartstikke enthousiast en al gauw mocht hij uit de kooi.... hij zwom gewoon tussen de haaien! Waaaaah!
Uiteindelijk was ik nog de enige op de boot samen met de kapitein. Ik werd behoorlijk zeeziek op de boot en gedreven door nieuwsgierigheid, misselijkheid en de angst om spijt te krijgen (blijkbaar groter dan de angst voor haaien?) heb ik mezelf onder wat groepsdruk ook naar de haaien laten gaan... Mijn God wat was ik bang!!!!!!! Angstvallig hield ik al mijn ledematen zo dicht mogelijk bij me terwijl Tom mij aan de andere kant van de kooi probeerde gerust te stellen. Er is niks aan de hand, ja doei, ik lig hier tussen de haaien alsof ik een kleine Nemo ben met een misvormd vinnetje! En het enige tussen hen en mij is een dunne, stalen kooi....
Al snel kalmeerde ik iets en ik moet toegeven; het was echt een hele toffe ervaring! Het is echt fantastisch om die reusachtige zeemonsters onder je door en langs je heen te zien schieten.
Tom is zeker een uur in de zee geweest, na een minuut of 10 was ik blij dat ik van mezelf weer terug in de rubberboot mocht. Brrrrr nooit meer!!!

We hebben met bijna de helft van de opvarenden van de boot de haaien nog gevoerd met ons terugkomende ontbijt (blehh) en toen gingen we gelukkig weer terug naar het vaste land. Een warme douche en een flinke kop koffie hadden we wel verdiend. Wat een ervaring!!!!