In de piepers!

Piepers plukken Donderdag 6 januari

Gisteravond heb ik een telefoontje gehad van de meneer van het grasmaaien. Helaas gaat dit baantje niet door, omdat hij genoeg mensen heeft. Balen!! Maar niet getreurd, ik heb lang genoeg gewerkt vandaag. Aardappels opgraven en in een kratje stoppen. Klinkt heel makkelijk, maar je mag niet knielen of zitten, dus moet je gebukt staan! Dit hebben we ongeveer 5 uur gedaan. Daarna gingen we wat anders doen. Plantjes planten! Ik weet nu waar het spreekwoord “stevig aanpoten” vandaan komt, aardappels poten is niet zomaar wat! Achter een trekker hing een soort ploeg met 6 stoeltjes. De trekker rijdt over het land en de mensen op de stoeltjes moeten elke 20 centimeter een plantje in de grond stoppen, aanduwen en bedekken met een handje aarde. En dit alles dus super snel omdat de trekker gewoon doorrijdt en je mag geen plantjes missen!
Na de lunchpauze mochten de snelle mensen blijven en de langzame mensen waren klaar met werken. Gelukkig mocht ik blijven, zodat ik nog wat uren kon maken! Ik dacht dat ik té langzaam was, maar blijkbaar zijn ze toch tevreden met me. Misschien omdat ik een van de weinigen ben die normaal Nederlands spreekt?
De baas, Bruce, is best aardig, en ook de andere permanente werkers (Jamie en Gina) zijn wel gezellig! Als je laat zien dat je hard werkt en bereid bent om te leren en niet bang bent om vies te worden zijn ze best oké.

Om een uur of 1 begon het ineens keihard te regenen, met als resultaat dat iedereen dus tot op hun onderbroek doorweekt was. Onder de modder en druppend van de regen kwamen we terug bij het hostel, waar er bijna gevochten werd om de douches. Omdat de meiden-douche een wachtrij van meer dan 6 meiden had (op 2 douches..) besloot ik maar even in de jongensdouche te sneaken.. :P
Dit was ongeveer de 10de keer dat een aantal jongens (Ben en Oscar onder andere) er met een schok achter kwamen dat ik écht net een 'dude' ben. Hihi, het blijft grappig dat steeds meer mensen me een jongens-meisje vinden! Misschien omdat het me allemaal écht geen klap uitmaakt?

's Avonds zijn we met een groepje uit geweest. Samen met Ben, Helle, Oscar en Sheine (Ierse jongen die nauwelijks te verstaan is) zijn we naar de club hier vlakbij geweest. Daar hebben ze elke donderdagavond jugs voor 5 dollar! (Jug is een soort kan bier, ruim een liter)
Reden genoeg dus als arme backpacker om onze werk-dorst weg te drinken!
Helaas was ik zo blond om m'n ID te vergeten (wat hier overal verplicht is, ongeacht je leeftijd), dus moest ik weer terug om die te gaan halen. En uiteráárd begon het te gieten van de lucht halverwege!
Doorweekt kwam ik aan in de kroeg, waar het bier klaar stond :)

Piepers verpakken Vrijdag 7 januari

Helaas komt er na elke gezellige avond helaas ook weer een ochtend. En zeker als deze ochtend vrijdagochtend is en er gewoon om 7 uur gewerkt moet worden, kan dat bést zwaar zijn! Om half 7 vertrekt het busje vanaf het hostel naar de boerderij. Dus schrok ik om 5 voor half 7 wakker omdat Ben op mijn hoofd tikte: “Hey Dude, do you know that it's nearly half past...?” Ik durf te wedden dat ik nog nooit zó snel mezelf klaargemaakt heb 's ochtends! Tijdens het eten van m'n ontbijt heb ik m'n haren gekamd, zonnebrand opgedaan én m'n lunch gemaakt! Hoezo multitasking :P

Lichtelijk in shock kwam ik dus aan op Bruce's farm. Vandaag zouden we de aardappelen van gisteren gaan verpakken. Ik had werkelijk geen idee hoe dit zou werken, dus kreeg ik een spoedcursus potato-packing. Het is niet zo moeilijk: Er zijn 3 maten: Small, small/medium en large. Ik moest de smalls verpakken. De aardappels kwamen vanuit de borstelmachine (waar ze gewassen en gespoeld worden) op een grote ronddraaiende tafel terecht. Vanaf daar moesten wij ze in dozen stoppen. Klinkt niet zo moeilijk, maar wanneer is een aardappel klein, en wanneer medium? Het duurde een tijdje, maar toen ik het eenmaal doorhad ging het best goed, vond ik zelf. Ik was in ieder geval niet langzaam, want dan had ik het wel gehoord denk ik!

Vlak na de lunch moesten we wat nieuwe stekkies afsnijden van de jonge tomatenplanten. Ongeveer 10 kratten. Deze moesten nog 'even' geplant worden voordat we weekend hadden. Aangezien het de hele dag (hele week eigenlijk) geregend had, stond ik al snel tot aan m'n knieën in de modder. Ik besloot dat het makkelijker was om op blote voeten te werken, en al gauw liep iedereen, zelfs de baas, op blote voeten door de paddock te soppen. Dat is wel echt heel cool aan Australië: no matter what, ze lopen hier op slippers of blote voeten. Zelfs als ze op de boerderij aan het werk zijn! De meeste mensen die hier op de trekkers werken of in het land werken op teenslippers of, zoals wij vandaag, op blote voeten, omdat je dan niet zoveel last hebt van de modder. Klinkt logisch!

Terwijl ik net naar de MacDonalds liep ben ik alwéér nat geregend. Het is al zeker de 5de keer sinds ik in Bundaberg ben dat ik tot op het botje nat ben. Leuk joh, dat Australië! Ik had net zo goed in Nederland kunnen blijven, dan had ik tenminste sneeuw gehad :P
Maar het bier smaakt hier beter, dus vandaar dat we straks maar weer naar de kroeg gaan!
Mijn ochtend zal in ieder geval niet zo heel zwaar zijn morgen, want ik heb een dagje vrij omdat het zaterdag is.

Tot snel weer! :D xxx