Leconfield II, laatste week

Wire, wire en nog eens wire. Donderdag 10 december

Vandaag ben ik met de school mee geweest om een fence te repareren. Anders dan bij de andere scholen was dit een wire-fence, met ijzerdraad dus. Dit zijn de fences die ik tot nu toe alleen maar afgebroken heb, dus helemaal nieuw voor mij. Nu is het het einde van de dag, en ik kan geen ijzerdraad meer zien. Van simpele knoopjes tot zwaar ingewikkelde vlechtwerken, van makkelijk te buigen ijzerdraad tot bijna onbuigbaar staal. Gelukkig is het een heel gezellige groep. Luke, Australièr, probeert mij een beetje beter Engels te leren. Toen ik vandaag vertelde dat ik voor Vet wil studeren als ik thuis kom, dacht hij dat ik fat zei... Dit gaf natuurlijk een hilarisch moment. Sinds toen is er een standaard zin: I fed the Vet and now he's fat... Er wordt wel 10x per dag gevraagd wat ik later wil worden.
Zucht, ik word gepest!!!!! :P

Happy Birthday!! Zaterdag 12 december

Ik werd wakker gemaakt met: Goodmorning Birthday-girl! Toen realiseerde ik me ineens dat ik jarig was! Ik was het helemaal vergeten... Normaal gesproken hebben we een dagje vrij op zaterdag, maar vandaag kwam de slager. Hij ging onze, vorige week geslachtte, koe opsnijden! Rond een uur of 8 was hij al druk bezig in zijn koelwagen om de hele koe in verschillende onderdelen te snijden, zodat wij dit konden verpakken. Ik bleek de expert te zijn, want de meesten wisten niet eens hoe je het handig in een zakje kon krijgen. Oftewel: Ester, wil jij het in stukjes snijden? En in het zakje doen? Dan doen wij er een sticker op. Dit vond ik natuurlijk helemaal niet erg :-D In totaal hebben we ruim 300 kilo koe opgesneden, verwerkt en verpakt. Toen het gehakt gedraaid werd was ik wel benieuwd of dat in australië op dezelfde manier gebeurt als bij ons in Nederland: Jep.
Maar de worstjes worden wel anders gedaan! Er is een speciale knoop om de worstjes te bundelen. Ik vertelde Sam de slager dat wij het in Nederland iets anders doen. Hij was wel benieuwd hoe wij het dan doen en heeft mij de speciale knoop geleerd. Zo kon ik alle worstjes (±300) maken terwijl hij verder ging met de laatste stukken.

Toen alles verpakt was was het half 2. Susi vroeg mij of ik wilde helpen alles in de vriezer te doen. We liepen terug en ik kreeg bijna de schrik van mijn leven: De hele eetruimte was versierd met ballonnen en slingers, alle studenten en staff waren aan het zingen en er stond een hele grote taart met wel 20 kaarsjes!! Dit hadden ze allemaal geregeld toen ik druk bezig was met mijn worstjes. Echt super lief! Ook kreeg ik een aantal cadeautjes. Van Susi en Hilton heb ik een Travel Angel gehad, die zorgt voor een veilige reis. Hanna en JT gaven me een heeel lief kerstmis-beertje die we in de Coles hadden gezien, én een stubbie-holder! Dat is een hoesje voor om je bier zodat het lekker koud blijft :) Ook kreeg ik een busje Milo (onwijs lekkere chocomel-poeder) en een pak Anzac-biscuits. Ze hebben blijkbaar goed onthouden wat ik lekker vind, hihi!
Ook kreeg ik een stapel met kaartjes: Opa en Oma, Jus, Bart en Marcella, onwijs bedankt voor de lieve kaartjes! Dit leverde me wel even wat traantjes op.
Toen ik thuis was ging ik er heel erg vanuit dat ik mijn verjaardag waarschijnlijk ergens in een hostel met vreemden zou vieren. Wie had gedacht dat ik het in de middle of nowhere op een boerderij met vrienden zou vieren??!

Na het eten van de verjaardagstaart had Susi nog een verrassing voor me: Ik mocht mee paardrijden! Het was throt en canter-dag, dus ik mocht weer lekker oefenen op Sam. 's Avonds hadden we een barbecue. Ik kreeg een hele grote steak (blade) van bijna 600 gram, om deze fantastische, speciale verjaardag af te sluiten.
Om nooit te vergeten!

Hangover? Sheep! Zondag 13 december
Ik moet bekennen dat ik, na onze barbecue gisteravond, wel een héél klein beetje koppijn had vanochtend :-) Nadat ik uitgelachen was door Susi en Hilton (ik heb gister namelijk maar 4 biertjes gedronken... hoezo: niks gewent?) wist Hilton wel iets tegen mijn hangover. Ik mocht mee met de sheep-muster! Hilton bedoelde het om mij te treiteren, maar hij was even vergeten dat ik het leuk vind om de schapen te musteren :) Met een big smile ging ik dus Sam weer borstelen, opzadelen en een nieuwe, warme, leuke dag tegemoet.
Tegen lunchtijd hadden we alle 50 schapen terug op de boerderij. Na de lunch mocht ik een demonstratie geven hoe een schaap snel op de grond te leggen, zodat je het vast kunt houden. Blijkbaar is dit mijn talent, want ik kon het nog steeds, haha!
Iedereen probeerde het een keertje. Dit resulteerde in hilarische momenten: Luke op zijn rug, schaap erbovenop. Sarah vliegend door de lucht, achter een lam aan...

Omdat het vandaag zo'n warme dag is besloten Susi en Hilton dat we mochten gaan zwemmen met onze paarden in een van de dams. Hiervoor moet je zonder zadel op je paard rijden en héél goed aan de manen vasthouden, want hij wordt glad, haha! In eerste instantie durfde Sam niet, omdat hij een keer van een brug gegleden is. Sindsdien is hij bang voor water, maar met een hoop geduld en gepush hebben we toch samen gezwommen! Het voelt echt zó gaaf om zo dicht bij je paard te zijn. In je bikini op een paard zonder zadel, dichterbij kan niet denk ik. Hierdoor heb je zoveel gevoel en controle met je paard, dat je echt een band van vertrouwen voelt. Als die er is natuurlijk.

Nu ik dit schrijf ben ik net bijna aangevallen door een guana. Ik weet niet of je het zo schrijft, maar het is een mega-hagedis! Twee kookaburra's maakten een heleboel lawaai, dus ik ging even kijken wat er aan de hand was. Toen ik een paar stappen dichterbij zette bewoog er iets in het lange gras en nog geen tel later stond ik oog in oog met een guana! Deze schijnen erg gevaarlijk te zijn, dus ik wist niet hoe snel ik op het hek moest springen :)

Zo zie je maar weer: op de boerderij gebeurt er altijd wat!!!

Big-paddick, Maandag 14 december
Vandaag hebben we Backpaddick gemusterd. Dit is de grootste paddick en heeft ongeveer 150 caddle. Samen met Susi ging ik een bepaalde route door de paddick, maar halverwege Nadat we in een recordtijd alle koeien in de yards hadden gingen we castreren. Hilton vroeg mij of ik wilde voordoen hoe je een kalf vast moet houden in de calfcraddle, de klem waarin ze gezet worden om te castreren. Het eerste kalf presteerde het meteen om alwéér op mijn broek te poepen... Wel toevallig dat het ook in dezelfde paddick was, haha! Nadat we 37 kalveren gecastreerd, gebrandmerkt en geoormerkt hadden was het 3 uur 's middags en konden we terug. Sam was super snel vandaag, wat een toppaardje is het toch! Susi en ik liepen voorop, en we hebben bijna de hele weg gethrot, gecantherd en lol gehad. Vol gas naar huis, jihaa!

In de middag kwamen Crob en Richie weer een paar biertjes doen. Ik kan nog steeds niet goed een Whip cracken (zweep laten knallen?) dus kreeg ik een spoedcursus van Crob. Het gaat steeds beter :)

Boyfriend??! Dinsdag 15 december
Toen we een paar dagen geleden de schapenmuster hebben gedaan, is er een van de houten hekken kapot gegaan. Vandaag was dus een mooie dag om met de school dit hek te gaan repareren. Het was vergelijkbaar met het hek wat we met mijn school hebben gedaan, alleen dan lekker dicht bij het huis, op het erf zelf. Toen de studenten druk aan het werk waren heb ik even met Susi en Hanna pingpong gespeeld :) We besloten om wat mensen aan elkaar te gaan koppelen. Janine kreeg Sam en Luke, Kenny en Kimberly (ook wel Princess), Arnanto met Elna, Luke ook nog met Andrea... Sandra, de kok, werd een beetje jaloers, dus mocht zij Sam wel met Janine delen. Tijdens het fencen gaf dit leuke situaties, iedereen was erg goed in het vriendje/vriendinnetje spelen, hihi! Luke blijft steeds maar mijn tang stelen (ik heb een goeie, grote tang, studenten niet), dus resulteerde dit in een flinke vecht/stoeipartij en had ik mijn tang terug! En een paar blauwe plekken, maar dat maakte niet uit. Susi vond Luke en mij ook wel een leuk stel, en ach, waarom zou je niet een vriendje in Australië én in Nederland kunnen hebben? En ach, Susi, waarom ben jij nou ineens doorweekt? :) Het was een dag vol slappe lach, meligheid, geklier en geklooi, maar aan het eind van de dag hadden we een mooi nieuw hek! En natte kleren van het watergevecht.

In de middag verveelde ik me, dus ben ik weer een beetje met de whip gaan oefenen. Na ongeveer een uurtje kon ik 'm met links én rechts laten cracken, dus besloot Crob dat ik ook wel iets moeilijkers kon proberen: een dopje van een bierflesje afkrijgen, zonder het flesje te laten vallen.
De eerste paar keer miste ik, maar na een tijdje oefenen kon ik het dopje door de lucht laten vliegen en zelfs vangen, terwijl het flesje nog steeds stond! :D
Vee, weest gewaarschuwd!

Nog meer fencen, met Achim Woensdag 16 december

Vanochtend vroeg ik Brian wat hij voor vandaag in de planning had voor mij. Eigenlijk niet zoveel, dus zou ik een dagje gaan onkruid wieden en een beetje helpen met het brandmerken van nog een paar kalveren. Tien minuten later kwam Hilton naar mij toe. Of ik er problemen mee had om vandaag te gaan fencen, in plaats van weedchippen. Er was een paard, Brandy, vast komen te zitten in een wire-fence, dus hadden ze het hek kapot moeten knippen om het paard te bevrijden. Nu was het dus mijn taak, samen met Achim, om dit hek helemaal uit elkaar te halen en op te ruimen. Dit zou ons waarschijnlijk tot 3 uur 's middags kosten. Geen probleem, alleen een beetje jammer dat het met Achim was. Ik heb vorige week een behoorlijke ruzie met hem gehad over koeien melken. Hij beweerde namelijk dat hij niet hoefde te melken, omdat melken vrouwenwerk is... Dit is natuurlijk idioot, want ik werk soms 4 of 5 dagen achter elkaar met Oli en Achim om hekken te repareren, zoutblokken uit te brengen en nog veel meer 'mannenwerk'.
Ik was dus benieuwd hoelang we vandaag elkaar konden negeren tijdens het fencen. Binnen tien minuten begon Achim tegen me te praten, probeerde zijn excuses aan te bieden en hebben we best wel een goed gesprek gehad. Om 12 uur waren we klaar met ons hek, we hebben als een goed team samen kunnen werken. Toen we terug liepen zei hij: “Ester, i'm gonna say something and I mean it: I like you!” :) Waar een dagje werken soms al niet goed voor kan zijn!

Bij het avondeten gingen we als staf een keertje aan de studententafel zitten. Ik was een beetje in een vervelende bui dus liep te klieren en te klooien (wanneer niet?). Na een tijdje waren Sam en Luke mij zo zat dat Luke me als grapje een klein zetje gaf. Helaas zat ik op een plastic stoel die niet zo stevig was, dus lag ik nog geen seconde later op m'n rug op de grond, en daar was de slappe lach weer!
Toen ik weer rechtop zat deed toch m'n pols en duim wel een beetje pijn, en tegen de tijd dat we toetje aan het eten waren kon ik niet eens meer m'n lepel vasthouden. Hanna is verpleegkundige, dus ik werd ongeveer gedwongen om er ijs op te doen. Luke en Sam speelden vliegtuigje met mijn lepel en waren mij aan het voeren... Zucht!
Een uurtje later was m'n duim ongeveer 3x zo dik en ben ik toch maar even naar Hilton gegaan. Het zou best wel eens gebroken kunnen zijn... Sam en Luke voelden zich zo schuldig dat ik de hele avond voorzien ben van mijn biertjes. Goeie pijnstiller!!!





*Lieve allemaal, ik had niet genoeg tijd om mijn blog af te maken en online te zetten.. De laatste 2 dagen en de rest van afgelopen week houden jullie dus nog tegoed!* Ik ben nu met 3 dutchies in Hervey Bay en we gaan met kerstmis naar Fraser Island! Hoe en wat kunnen jullie lezen in mijn volgende blog!!

Hele fijne kerstdagen en een zonnig 2010 :D