Nieuw Zeeland!!!!

Vrijdag 26 februari, Raglan

Afgelopen maandagavond ben ik aangekomen in Auckland. Rond een uur of half 10 trok ik mijn rugzak van de bagageband en ging ik op zoek naar een shuttlebus naar de stad. Ik had geen bus of hostel geboekt, wat ik eigenlijk wel heel dapper van mezelf vond :) De shuttlebus bracht me naar een heel goed hostel (Nomad) in het centrum van Auckland. Daar ben ik lekker in m'n bed gekropen (eindelijk een bed, na alle uren in de bus en vliegtuig).

De volgende morgen was mijn doel om alles te regelen wat geregeld moest worden en daarna zo snel mogelijk uit Auckland te vertrekken. Dit lukte aardig. Ik heb een busticket met Stray geboekt. Dit is een hop-on/hop-off ticket, waarmee je door heel Nieuw Zeeland reist. Als je een plaatsje leuk vind blijf je er langer, en je kunt zo weer op de bus stappen als je weg wilt. Heel goed systeem!

Zo belandde ik donderdag in Hahei. Met de hele groep uit de bus (ongeveer 20 mensen) hebben we een lange wandeling gemaakt naar Cathedral Cave. Een wandeling door indrukwekkende natuur naar een mooi strand. 's Avonds nam onze reisleider/buschauffeur/gids ons mee naar Hot Water Beach. Een strand waar je, als je een diepe kuil graaft, bij heet water terecht komt! Dit strand is op een geothermische plek waardoor het water opgewarmd wordt. Hier hebben we lekker een tijdje van het warme water genoten (soms zelfs té heet!) voordat we teruggingen naar ons kleine, krappe hostel.
De volgende morgen zijn we naar Raglan gereden. Ik keek hier heel erg naar uit, want dit zou de surfcapital van Nieuw Zeeland zijn! Na bijna de hele dag gereden te hebben door indrukwekkend berglandschap kwamen we aan in een perfect surfdorp. De mensen zijn allemaal hippies of surfers en 4 op de 5 auto's heeft minstens één surfboard op z'n dak. We reden nog een stukje verder naar, wat leek, een plek in de bergen en bossen waar helemaal niks was. Daar bleek, aan het einde van een klein weggetje, het perfecte hostel te zijn. Voor degenen die wel eens de foto's & verhalen van Indonesië gehoord hebben: het lijkt op hotel Echo!! Ik zal proberen wat foto's te maken, maar de sfeer is niet te beschrijven, gewoon perfect :)
In de namiddag zijn we naar het strand gegaan en heb ik een uurtje een surfboard gehuurd. In het begin was het wel heel erg wennen want de stroming was heel sterk, maar het laatste half uur heb ik fantastische golven kunnen surfen, eindelijk! Raglan staat bekend om z'n lange left-hand-break. Er gaan verhalen de rondte dat een paar keer per jaar een golf binnen komt waarop je wel 10 minuten kunt staan! Ik was al behoorlijk onder de indruk van mijn bijna 30 seconden lange golf!!

Vanochtend werd ik wakker van de eerste zonnestralen die door mijn raam op mijn gezicht vielen. De hele dag door hoor je krekels en vogeltjes en waar je ook maar kijkt zie je natuur. Dit was waar ik naar zocht toen ik in de drukke stadsstraten van Auckland liep!
Ik ga nu weer lekker verder lezen in mijn hangmat, zodat ik fit en fris op mijn surfboardje kan stappen vanmiddag! Sweet as!

Have a good one and take care!

Zondag 28 februari, nog steeds in Raglan

Na een onwijs goeie surfsessie gistermiddag, besloot ik om het voor vandaag daarbij te laten. Toen we vanochtend naar het strand liepen bleek er een Tsunami-waarschuwing te zijn voor heel Nieuw Zeeland en de oostkust van Australië, vanwege de aardbeving in Chili. Best raar om dan te beseffen dat je zo dichtbij zit! Officieel was het strand afgesloten, maar veel surfers gingen toch het water in want de golven waren glassy en clean. Ik heb samen met Edwin, een Nederlander, lekker een uurtje op het strand zitten kletsen over onze afgelopen en komende reizen (dream on, ik wil de hele wereld nog zien kwam ik achter!) en gewacht op de Tsunami. Teruggekomen bij het hostel bleek dat de oostkust van Nieuw Zeeland best wel wat water binnen had gekregen, maar geen schade gelukkig.
Na de lunch zijn Edwin, Tessa (allebei Nederlands, blijkt dat er hier ontzéttend bijna irritant veel Dutchies zijn), Jules (Canadees) en ik een stuk richting Manu Beach gelopen. Dit was ongeveer een half uur lopen en daar aangekomen bleek dat de surfcompetitie nog steeds aan de gang was. Toen we aankwamen in Raglan had ik gehoord dat er een grote Ripcurl Surfcontest zou plaatsvinden dit weekend, dus daar moest ik natuurlijk wel even een kijkje gaan nemen! We hadden geluk en hebben net de laatste ronde van de dames en de heren gezien, gaaf!!

's Middags heb ik lekker in het zonnetje gezeten, niks gedaan en genoten van de omgeving, want morgenochtend stap ik weer op de Stray-bus om naar het volgende prachtige plekje in het 'Mooiste land van de wereld' te gaan! Ik ben benieuwd!

Maandag 1 maart, In een bal de berg af!

Vanochtend vroeg zijn we vanaf Raglan met een grote bus richting de Waitomo Caves gereden. Daar hadden we de mogelijkheid om in grotten te abseilen, glimwurmpjes te bekijken en andere spectaculaire dingen te doen. Omdat ik gisteravond met mijn after-diner wandelingetje al de magische glowwurms had gezien, besloot ik geld te besparen en een mooie, 2 uur lange wandeling door het farmland, de bossen en over de grotten te maken. Goeie beslissing, want het was echt fantastisch.

Doordat ik geld bespaard had op de grotten besloot ik de middag-activiteit te doen, wat stiekem ook wel een beetje op mijn to-do-list stond: Zorbing!
Waar dit simpelweg op neerkomt is dat je in een grote opblaasbal de berg af stuitert! Echt super grappig! Je kon kiezen om het nat of droog te doen, en of je van een rechte helling of een 'bumpy road' af wilde. Ik koos voor het meest spectaculaire: in een nátte bal van een slinger- en stuiter weggetje, hilarisch! Ze garanderen niet dat je niet over de kop gaat, maar ik had de mazzel dat ik wél over de kop ging en er met een zware adrenaline-kick (nu al, en dat was nog niet eens skydiven of bungee-jumpen!) sprong ik lachend uit mijn bal.

Nu zit ik te genieten van stukje chocola (Ik kon het écht niet weerstaan in de supermarkt :)) in een mooie spa-lodge backpackers op mijn bed te internetten. In Rotorua. Wat is het leven mooi! :D

Dinsdag 2 maart, op weg naar Taupo!

Nadat ik lekker uitgeslapen had vanochtend werd het weer tijd om verder te gaan. Marieke en Tessa, 2 Nederlandse meiden, heb ik achter gelaten in de Spa Lodge en mijn Engels ga ik weer wat verbeteren komende dagen. Dat is mijn voornemen tenminste, voor zover dat mogelijk is met ál die Nederlanders! Ik vraag me af of er nog wel mensen in Nederland zijn, ik geloof er niks van dat ons kleine landje vol is. Iedereen is hier!

Onderweg naar Taupo hebben we een aantal tussenstops gemaakt. We zagen kokende modderpoelen (dit levert grappige geluidjes als de bubbelende moddermassa wat stoom uitstoot!) en een heftige waterval. Door de Huka Falls stroomt elke 5 minuten net zoveel water als in een Olympisch zwembad past! Gaaf om te zien hoe het helderblauwe water met een noodgang door zijn bedding suist. Ook hebben we vanaf een uitkijkpunt Lake Taupo gezien. Dit is het grootste meer van Nieuw Zeeland: Heel Singapore past hierin! (Hihi, sorry Bee, maar dit gaf mij wel de slappe lach! Wat nou Nederland is klein!)

Ik heb besloten dat ik een paar nachtjes langer in Taupo blijf. Vanaf hier is de Tongariro Alpine Crossing te lopen, dit is een van de mooiste wandelingen van de wereld. Het duurt ongeveer 9 uur om deze 18 kilometer te lopen, wat wel iets zegt over de moeilijkheidsgraad. Het is grotendeels bergop. Omdat ik bang ben dat mijn knieën dit niet gaan redden, heb ik besloten om op onderzoek uit te gaan en wat mooie, kortere wandelingen van een paar uur hier in de omgeving te gaan doen. Ik weet zeker dat ik ook mooie dingen ga zien :)
Ook ga ik me mentaal voorbereiden op mijn Skydive! Taupo staat bekend om zijn goede skydive, dus ik ben bang dat ik er toch echt aan moet geloven een dezer dagen! Het is nog even wachten op een wolkvrije lucht, maar zodra het zonnetje schijnt en de lucht blauw is ga ik mijn sprong wagen en vanuit het vliegtuig naar de aarde suizen, spannend!!!

Als ik mijn sprong overleef horen jullie snel weer van me!